எண்ணெய் மீது கொண்ட பேராசையா?

களவின்கண் கன்றிய காதல் விளைவின்கண்

வீயா விழாமந்தரும்

என மற்றவருடைய பொருளைத் திருடும் ஆசை, நிறைவேறிய பின் அழியாத துன்பத்தைத் தரும் என்பதை இரண்டே வரிகளில் அழகாகச் சொல்கிறார் திருவள்ளுவர்.
அது வளைகுடா நாடுகளின் இன்றைய நிலையை எண்ணி எமக்கு நாமே சொல்லிக்கொள்ளும் கூற்றும் கூட.

சமாதானத்துக்கான நோபல் பரிசையும் பெற்று அமைதி விரும்பி எனத் தன்னை உலகுக்கு அடையாளப்படுத்திக் கொண்ட மனிதரொருவர் மக்களைக் காப்பதற்காக எனும் பெயரில் மேற்கொண்ட முடிவு இன்று முழு உலகையும் உலுக்கிப் போட்டிருக்கிறது.

எகிப்தில் ஹொஸ்னி முபாரக்கின் ஆட்சி கலைக்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து பல அரபு மற்றும் வட ஆபிரிக்க நாடுகளில் மக்கள் போராட்டம் தொடர்கிறது. அந்த வரிசையில் லிபியாவும் விதிவிலக்காய் அமையவில்லை.
அங்கே 41 வருடங்களாக ஆட்சிபுரிந்து வரும் முஅம்மர் கடாபிக்கு எதிராக ஆர்ப்பாட்டமாய் ஆரம்பித்த மக்கள் போராட்டம் கிளர்ச்சியாய் உருமாறி இன்று மேற்கத்தைய நாடுகளின் கூட்டுப்படை தாக்குதல் நடத்துமளவிற்கு பரிணமித்திருக்கிறது.
லிபிய இராணுவமும் காவல்துறையினரும் பொதுமக்களைச் சித்திரவதை செய்கின்றன. அங்கு மனித உரிமை மீறல்கள் சகஜமாய் நடக்கின்றன. பத்திரிகைச் சுதந்திரம் மீறப்படுகிறது. கடாபியோ கோடிக்கணக்கில் சொத்துக்களைக் குவிக்கின்றார் எனப் பல்வேறு குற்றச்சாட்டுகள் முன்வைக்கப்பட்டு லிபியாவிலே உள்நாட்டுப் புரட்சியொன்று வெடித்தது.
புரட்சியை ஒடுக்குவதற்காக இராணுவ பலத்தை மக்கள் மீது பிரயோகித்தது லிபிய அரசு. அதையே சாடி, லிபிய வான் பாதுகாப்புத் தீர்மானத்தை நிறைவேற்றியது ஐ. நா. மக்களைப் பாதுகாப்பதற்காக என்ற காரணத்துடன் மேற்குலகின் கூட்டுப்படை லிபிய எல்லைக்குள் நுழைந்தது.
அமைதி விரும்பிகளாகத் தம்மை அடையாளப்படுத்தி ஆட்சி பீடம் ஏறிய ஒபாமாவும் டேவிட் கமரூனும் தமது யுத்த முகத்தைக் காட்ட ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள்.
லிபியா மீது மேற்குலகம் கொண்டிருக்கும் இந்த அதீத அக்கறையின் பின்னே இருப்பது இயற்கை தந்த எண்ணெய் வளமோ என்று தான் எண்ணத் தோன்றுகிறது.
‘ஒடிசி டோன்’ என்ற பெயரில் மேற்குலகின் கூட்டுப்படை லிபியா மீது தாக்குதல் நடவடிக்கையில் ஈடுபட்டுள்ளது. உலகில் ஏறத்தாழ 60 சதவீத எண்ணெய் வள இருப்பைக் மத்திய கிழக்கு மத்திய ஆசிய நாடுகளே கொண்டிருக்கின்றன. அவற்றிடமிருந்து எண்ணெய் அகழும் உரிமையைக் கையகப்படுத்தும் பரந்த திட்டத்தை மேற்குலகு வகுத்திருக்கிறது அந்தப் பரந்த திட்டத்தின் ஒரு சிறு பகுதியாகவே ‘ஒடிசிடோன்’ நடவடிக்கையும் தெரிகிறது. மத்திய கிழக்கு மற்றும் மத்திய ஆசியாவின் எண்ணெய் இருப்பினுள் மசகு எண்ணெய் இயற்கை வாயு மற்றும் எண்ணெய், வாயுக் குழாய் வழிகளும் அடங்குகின்றன.
சவூதி அரேபியா, ஈராக், ஈரான், ஐக்கிய அரபு இராச்சியம், கட்டார், யெமன், லிபியா, எகிப்து, நைஜீரியா, அல்ஜீரியா, கஸகஸ்தான், மலேசியா, இந்தோனேசியா புரூனைய் ஆகிய நாடுகள் மட்டும் 66.2 - 75.9 சதவீத எண்ணெய் இருப்பைக் கொண்டுள்ளதாகத் தரவுகள் தெரிவிக்கின்றன.
நைஜீரியாவையும் அல்ஜீரியாவையும் அடுத்து ஆபிரிக்கப் பிராந்தியத்தில் மிகப் பெரிய பொருளாதார நாடாக இருந்தது லிபியா. அங்கே 46.5 பில்லியன் பரல்கள் (2008) அளவான எண்ணெய் இருப்பு காணப்படுகிறது. அந்த அளவானது எகிப்தில் இருக்கும் எண்ணெய் இருப்பின் 10 மடங்கினதாகும் என 2008 இல் கணிக்கப்பட்டது.
ஆனால் அண்மையில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வொன்றின் படி, லிபியாவில் 60 பில்லியன் பரல்கள் எண்ணெய் இருப்பு காணப்படுவதாகவும் 1500 பில்லியன் கன மீற்றர் அளவிலான இயற்கை வாயு இருப்பு காணப்படுவதாகவும் அறியப்பட்டுள்ளது.
சாதாரண நாளொன்றிலேயே லிபியாவில் அகழ்ந்தெடுக்கப்படும் எண்ணெய்யின் அளவு 1.3 - 1.7 மில்லியன் பரல்களாகும். இது லிபியாவின் நாள் எண்ணெய் வள அகழ்வு எல்லையிலும் குறைவான அகழ்வு ஆகும்.
இவையெல்லாம் தான் மேற்குலகின் கண்களை உறுத்தியிருக்கின்றன போலும். ‘ஊர் இரண்டுபட்டால் கூத்தாடிக்கு கொண்டாட்டம்’ என்ற பழமொழியின் அர்த்தத்துக்கு லிபியா ஒரு நடைமுறை உதாரணம்.
மனிதாபிமான நடவடிக்கை என்ற பெயரிலே மேற்குலகக் கூட்டுப்படை லிபியாவை ஆக்கிரமித்திருப்பதானது 2003இல் ஈராக்கில் நடந்ததை நினைவுபடுத்துகிறது. இந்த ஆக்கிரமிப்புக்களின் பின்னணியில் இருப்பது இயற்கை அன்னை தந்த கொடைமீது மேற்குலகு கொண்ட பேராசையன்றி வேறு என்ன?
மேற்குலகின் அடிப்படை நோக்கங்கள் லிபியாவின் எண்ணெய் இருப்புகளைக் கையகப்படுத்தி அந்நாட்டின் தேசிய எண்ணெய் கூட்டுத்தாபனத்தை நிலைகுலைத்து எண்ணெய்க் கைத்தொழிலை தனியார்மயப்படுத்தி லிபிய எண்ணெய்க் கிணறுகள் மீதான உரிமையை வெளிநாடுகளிடம் கைமாற்றும் தந்திரங்களாகவே தெரிகின்றன.
லிபியாவின் தேசிய எண்ணெய்க் கூட்டுத்த ¡பனமானது, உலகின் முதல் 100 எண்ணெய்க் கம்பனிகளின் தரப்படுத்தலில் 25ஆவது இடத்தை வகிக்கிறது என்பதையும் இங்கு குறிப்பிட்டாக வேண்டும்.
உலக சந்தையில் மசகு எண்ணெய் பரலொன்று 110 அமெரிக்க டொலர்களுக்கு விற்பனை செய்யப்படுகிறது. மாறாக லிபிய எண்ணெய் பரலொன்று ஒரு அமெரிக்க டொலருக்கே விற்பனை செய்யப்படுகிறது.
லிபிய எண்ணெய் இருப்புக்களைக் கையகப்படுத்தலானது மேற்குலகுக்கு பரலொன்றுக்கு ஏறத்தாழ 109 அமெரிக்க டொலர் இலாபத்தைப் பெற்றுத் தரும் என மதிப்பீடுகள் தெரிவிக்கின்றன.
அதேநேரம் பல வெளிநாட்டு எண்ணெய் கம்பனிகளும் லிபிய எண்ணெய் இருப்பிலே ஆர்வமாகத்தான் இருக்கின்றன. பிரான்ஸ், சீனா, இத்தாலி, பிரித்தானியா, ஸ்பெயின் போன்ற நாடுகளின் எண்ணெய்க் கம்பனிகள் இதற்கு விதிவிலக்கல்ல.
லிபிய எண்ணெய்க் கைத்தொழிலில் சீனாவுக்கு முக்கிய இடம் இருக்கிறது.
வட ஆபிரிக்கப் பிராந்தியத்தில் சீனா காலூன்றுவதை அமெரிக்கா விரும்பவில்லை போலும்.
வட ஆபிரிக்கப் பகுதியில் சீனா கொண்டிருக்கும் ஆதிக்கத்தை முற்றாக ஒழிக்கும் ஒரு முயற்சியாகவும் லிபியா மீதான மேற்குலகின் நடவடிக்கையைக் கருத முடியும். சீனா ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் வான் பாதுகாப்புக்கு எதிராக வாக்களித்தமையானது இந்த ஊகத்துக்கு மேலும் வலுச் சேர்க்கிறது.
ஆபிரிக்கப் பிராந்தியத்தில் அதிகளவிலான எண்ணெய் இருப்பைக் கொண்ட நாடு லிபியா, அமெரிக்காவின் தலையாட்டு பொம்மையாக லிபியாவை மாற்றும் முயற்சிகள் வெற்றிகரமாக நடைபெற்று வருகின்றனவோ என்றும் கூடத் தோன்றுகிறது.
லிபிய எல்லையிலே பிரான்ஸின் ஆதிக்கமுடைய அல்ஜீரியா, துனிசியா, நைகர் மற்றும் சாட் ஆகிய நாடுகள் அமைந்திருக்கின்றன.
அடிப்படையில் சாட் ஒரு எண்ணெய் வள நாடு. சாட்டின் தென்பகுதி சூடானின் டாபர் பகுதிக்கான நுழைவாயிலாகக் காணப்படுகிறது. சாட் மற்றும் சூடானிலுள்ள எண்ணெய் வளத்தில் சீனா மட்டுமன்றி பல மேற்குலக நாடுகளும் மிக ஆர்வமாக இருக்கின்றன. 2007 இல் சீன தேசிய எண்ணெய்க் கூட்டுத்தாபனம் சாட் அரசுடன் ஒப்பந்தமொன்றில் கைச்சாத்திட்டது என்பதும் இங்கு குறிப்பிடத்தக்கது. அதே போல நைகரில் இருக்கும் யுரேனிய இருப்பிலே அமெரிக்காவும் ஒரு கண்வைத்திருக்கிறது. ஆனால் நைகரில் இருக்கும் யுரேனியக் கைத்தொழிலில் பிரான்ஸ் மற்றும் சீனாவின் ஆதிக்கமே காணப்படுகிறது.
சுருங்கக் கூறின் ஏலவே பிரான்ஸ் மற்றும் பெல்ஜியத்தின் காலனித்துவ ஆதிக்கத்தின் கீழ் இருந்த வட மத்திய மேற்கு ஆபிரிக்க நாடுகளை அமெரிக்கா குறி வைத்திருக்கிறது எனலாம்.
அந்நாடுகளில் சீனா, ஐரோப்பிய யூனியனின் ஆதிக்கம் மேலோங்குவதை அமெரிக்கா விரும்பவில்லை.
ஐரோப்பிய யூனியனோ, லிபிய எண்ணையிலே பெருமளவில் தங்கியுள்ளது. 85 சதவீதமான லிபிய எண்ணெய் ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கே விற்கப்படுகிறது.
லிபியாவில் தொடரும் அமைதியின்மையானது மேற்கு ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கான பெற்றோலிய விநியோகத்தைப் பாதிக்கும் இந்நிலையில் அதிகளவில் பாதிக்கப்படுவது இத்தாலி, பிரான்ஸ் ஜேர்மனி ஆகிய நாடுகளே.
லிபியாவைப் பொறுத்தவரையிலே அங்கு தொடரும் அமையின்மையாகட்டும் கூட்டுப் படைகளின் நடவடிக்கைகளாகட்டும், அவை உலகளாவிய ரீதியிலே பாரிய சமூக பொருளாதாரப் பிரச்சினைகளை உருவாக்கப் போகின்றன என்பது திண்ணம்.
நேட்டோ நாடுகளின் தலைமைத்துவமானது யுத்தம் மற்றும் அழிவின், வடிவமைப்பாளராக இருந்ததை ஈரானும் ஆப்கானிஸ்தானும் உணர்த்தி நிற்கின்றன.
நேட்டோ கூட்டுப் படைகள் எண்ணெய் என்ற வெற்றிக் கேடயத்தை எதிர்பார்த்தே மனிதாபிமான நடவடிக்கை என்ற பெயரில் லிபியாவில் களமிறங்கியிருக்கின்றன.
அமெரிக்கா அதன் தேசிய பாதுகாப்பு என்ற விடயத்தை நியாயப்படுத்த உறுதிசெய்ய மனிதாபிமான நடவடிக்கையைப் பயன்படுத்துகிறது.
அத்துடன் லிபியா மத்திய வங்கியில் இருக்கம் 143.8 தொன் தங்க இருப்பும் மேற்குலக நாடுகளின் கண்களை உறுதியிருக்கிறது என்றே கூறவேண்டும்.
உலகளாவிய தங்க இருப்பிலும் முதல் 25 நாடுகளின் பட்டியலில் லிபியா அடங்குகிறது.
இந்த வல்லாதிக்க நாடுகள் எல்லாம் கடந்த கால வரலாற்றைச் சொல்லும் பாடங்களை கேட்பதில்லையோ என்றும் எண்ணத்தோன்றுகிறது.
அமெரிக்காவின் பெரும் பகுதியைத் தன்னகத்தே கொண்டிருந்த செவ்விந்தியக் குடிகள் இருந்த சுவடே இன்றி அழிந்துபோயின. அழிக்கப்பட்டன. மிக வளர்ச்சியடைந்தவை என்று பெயர்பெற்ற தென் அமெரிக்காவின் இன்கா, மாயா நாகரிகங்கள் அழிந்த காரணத்தைக்கூட கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
கிரேக்க சாம்ராஜ்யமாகட்டும்; உரோம சாம்ராஜ்யமாகட்டும், சேர சோழ பாண்டியப் பேரரசுகளாகட்டும் யாவும் ஒரே வரலாற்றைத் தான் சொல்கின்றன.
‘கையில் என்ன கொண்டு வந்தோம் கொண்டு செல்ல’ என்ற சினிமாப் பாடலின் யதார்த்தத்தை கடந்த கால வரலாறு சுட்டி நிற்கிறது.
ஆனால் இயற்கை வளங்கள் மீது மேற்குலகு கொண்ட பேராசை எங்கு போய் முடியப் போகிறது என்பது மட்டும் இன்னும் கேள்விக்குறியாகவே இருக்கிறது.

சாரதா மனோகரன்

சூழலுக்கு அச்சுறுத்தலை ஏற்படுத்தியிருக்கும் மெக்ஸிகோ வளைகுடா எண்ணெய் கசிவு

எங்கு பார்த்தாலும் சூழல் மாசடைதல், பூகோளம் வெப்பமடைதல், உயிரினங்கள் அழிந்து போதல் என சூழல் சம்பந்தமான பிரச்சினைகளையும் அவற்றிலிருந்து மீள்வதற்கான பாதுகாப்பு நடைமுறைகளையும் பற்றியே மாநாடுகள் நடக்கின்றன. செய்திகள் வெளியிடப்படுகின்றன. மனித செயற்பாடுகளால் இயற்கை மீறப்படுகிறது என உணரப்பட்டதால் இயற்கையையும் அது சார்ந்த சூழலையும் பாதுகாக்கும் பொருட்டு பல நடைமுறைகளை மனிதன் ஏற்படுத் தத் தொடங்கினான். இயற்கையை மீறிய மனிதனே அதைப் பாதுகாக்கும் நடவடிக்கை யெடுப்பது வேடிக்கையான விடயம் தான். எனினும் அதை எற்றுக்கொள்ள வேண்டிய கட்டாயத்திலே தான் மனித சமுதாயம் இருக்கிறது.

இயற்கை வளங்களும் உயிரினங்களின் பல் வகைமையும் துரிதமாக அழிந்து வருகின்ற நிலைமையைக் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவருவதற்காக முனைந்து கொண்டிருக்கிறான் இந்த அதிபுத்திசாலை மனிதன்! இத்தகையதோர் நிலையிலே, மெக்சிக்கோ வளைகுடாவின் எண்ணெய்க் கசிவு சூழலியலாளர்களை மட்டுமன்றி முழு உலகையுமே கலங்கடிக்க வைத்திருக்கிறது.

சமுத்திரப் பகுதிகள் வளமானவை. உயிர்ச் சுவட்டு எரிபொருட்களும் அவை கொண்டிருக்கும் வளங்களுள் பிரதானமானவையாகும். இந்த எண்ணெய் வளம், சமுத்திரங்களிலே, பல்லாயிரம் அடி ஆழத்திற்குக் கிணறுகளைத் தோண்டுவதன் மூலம் அகழ்ந்தெடுக்கப்படுகின்றது.

சிலவேளைகளில் அகழ்ந்தெடுக்கப்படும் எண்ணெய் கசிந்து சமுத்திரத்தின் நீர்ப்பரப்பிலே பரவத் தொடங்கும். இத்தகையதோர் நிலைமையே கடந்த ஏப்ரல் மாதம் 20ஆம் திகதியும் ஏற்பட்டது.

பெயொண்ட் பெட்ரோலியம் எனப்படுவது எண்ணெய் அகழ்வில் ஈடுபடும் முன்னணி பிரித்தானிய நிறுவனங்களுள் ஒன்று. அது உலக சமுத்திரங்களின் பல இடங்களில் இயந்திர மேடைகளை அமைத்து ஆழ்துளை இயந்திரங்களின் மூலம் எண்ணெய் அகழ்வை மேற்கொள்கிறது. இந்நிலையில் மெக்ஸிக்கோ வளைகுடாவில், கரையிலிருந்து 48 மைல் தூரத்தில் இருக்கும் அந்நிறுவனத்தின் ஆழ்துளை இயந்திரம் ஒன்று கடந்த ஏப்ரல் மாதம் வெடித்தது. அங்கு பணியில் ஈடுபடுத்தப்பட்டிருந்த தொழிலாளர்கள் 11 பேர் கொல்லப்பட்டனர்.

பொதுவாக எண்ணெய் கிணறுகளில் எண்ணெய்க் கசிவைத் தடுக்கும் பாதுகாப்புக் கருவியொன்று பொருத்தப்பட்டிருக்கும். எண்ணெய்க் கசிவு கண்டுபிடிக்கப்படும் பட்சத்தில், அக்கருவி விரைந்து செயற்பட்டு எண்ணெய் கிணற்றைத் தற்காலிகமாக மூடிவிடும்.

மெக்சிக்கோ வளைகுடாவின் எண்ணெய்க் கசிவைப் பொறுத்த வரையிலே, இந்தப் பாதுகாப்புக் கருவி இயங்க மறுத்தது. இதற்கு முகாமையாளர்களின் அலட்சியப் போக்கும் ஒரு காரணமென, இந்த எண்ணெய் கசிவு உயிர்தப்பிய தொழிலாளர் ஒருவர் தெரிவித்திருந்தார்.



ஒரு கருவி செயலிழந்தால், அதனுடன் பொருத்தப்பட்டிருக்கும் உப கருவி உடனடியாகத் தொழிற்பட ஆரம்பிக்கும். ஆனால் இங்கோ இரு கருவிகளுமே செயலிழந்திருந்தன. எனவே எண்ணெய் கசிவதும் தவிர்க்க முடியாததாயிற்று.

இந்த எண்ணைக் கசிவானது எண்ணிப் பார்க்க முடியாதளவு விசாலமானது. பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் நிகழ்வாகவே ஆய்வாளர்கள் இந்த எண்ணெய் கசிவைக் கருதுகின்றனர். ஆரம்பத்தில் தினமும் 1000 பரல்கள் எண்ணெய் கசிவதாகக் கூறப்பட்டது. பின்னர் இம்மாதத் தொடக்கத்தில் தினமும் 5000 பரல்கள் எண்ணெய் கசிவதாக ஆய்வாளர்கள் தெரிவிக்கின்றனர். எண்ணெய் கசிவு தொடர்பாக அண்மையில் வெளியிடப்பட்ட ஒளிப்படக் காட்சியின் அடிப்படையில், தினமும் 25,000 – 80,000 பரல்கள் வரையான எண்ணெய் கசிவதாகக் கூறப்படுகிறது.

கசிவு ஏற்படத் தொடங்கி ஒரு மாதம் கடந்துவிட்ட நிலையில் இன்னும் அது கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவரப்படவில்லை என்பதே வருத்தத்திற்குரிய விடயமாகும்.

தினமும் 25,000 பரல்களுக்கும் அதிகமாகக் கசிந்து வரும் எண்ணெய் ஏற்படுத்தும், ஏற்படுத்தப் போகும் பாதிப்புக்கள் பாரதூரமானவையாக இருக்கும் என ஆய்வாளர்கள் எதிர்வு கூறுகின்றனர்.

எண்ணெய்க் கசிவு எனப் பொதுவாகக் குறிப்பிடப்பட்டாலும் அக்கசிவினுள் உயிர் வாயு, மசகெண்ணெய், சேறு, நீர் என்பனவும் காணப்படுகின்றன. நீரைவிட அடர்த்தி குறைந்த பதார்த்தங்கள் நீரின் மேற்பரப்பைச் சென்றடைய, நீரைவிட அடர்த்தி கூடிய பதார்த்தங்களோ சமுத்திரங்களின் அடியில் படிந்துவிடுகின்றன.

சமுத்திர நீரோட்டங்களின் காரணமாக இந்த எண்ணெய்க் கசிவு மெக்சிக்கோ வளைகுடாவிலிருந்து அதன் அயற்பகுதிகளுக்கும் பரவி வருகிறது. சாதாரணமாக இச்சமுத்திர நீரோட்டங்கள் ஒரு நாளைக்கு 80 முதல் 160 கி.மீ- வரையான தூரம் பயணிக்க வல்லவை. கசியும் எண்ணெயும் அவற்றுடன் சேர்ந்து பயணிக்கும். முதலில் லூசியானா, அலபாமா, மிசிசிபி மற்றும் புளோரிடா ஆகிய இடங்களின் கடற் பிராந்தியங்கள், கடற்கரைகள், சதுப்பு நிலங்களை அடையும் எண்ணெய்க் கசிவு, பின்னர் ஏனைய பிராந்தியங்களையும் சென்றடையும் என எதிர்வுகூறப்படுகிறது. தற்போது லூசியானாவின் சந்தெலூர் தீவுகளை எண்ணெய்ப் படை அடைந்துள்ளது என சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரிகள் அண்மையில் தெரிவித்திருந்தனர்.

ஆழ்கடலில், ஏறத்தாள 10 மைல்களுக்கு அப்பால் பரவியிருக்கும் இந்த எண்ணெய் கசிவு கட்டுப்படுத்தப்படாவிடில் சமுத்திர நீரோட்டங்கள் உள்ள பகுதியை வெகு விரைவில் அடைந்துவிடும் எனவும் எதிர்வுகூறப்படுகிறது.

ஏறத்தாள 4000 மைல் ஆழத்தில் உள்ள எண்ணெய்க் கிணற்றிலே ஏற்பட்டுள்ள எண்ணெய்க் கசிவைக் கட்டுப்படுத்துவதொன்றும் இலகுவான காரியமல்ல. தர்க்க ரீதியிலான கொள்கைகளின் அடிப்படையில் பல வழிமுறைகள் கையாளப்பட்டு வருகின்றன. ஆனால் இதுவரை அவை எவையுமே பூரண வெற்றியை அளிக்கவில்லை. பலவித புதிய வழிமுறைகளைப் பாவித்துக் கட்டுப்படுத்தும் சாத்தியக் கூறுகள் தொடர்பாகவும் ஆராயப்பட்டு வருகின்றன.

இரண்டு இடங்களில் எண்ணெய்க் கசிவைக் கொண்டிருக்கும் இந்த எண்ணெய்க் கிணற்றில், பெரிய கசிவு உள்ள பகுதியில் சிறிய விட்டமுடைய குழாயை உட்புகுத்தி, கசியும் எண்ணெயை அகற்றும் பணியை மேற்கொண்டனர். வினைத்திறன் மிக்கதாக இது அமையவில்லை. ஏனெனில், கசியும் எண்ணெயில் ஐந்திலொரு பகுதியை மட்டுமே வெளியேற்ற முடிந்தது.

அதேபோல, பாரம்பரிய எண்ணெய்க் கசிவுப் பாதுகாப்பு முறையான பாதுகாப்புக் கிணறுகள் அமைத்தலும் நடைபெற்று வருகின்றது. ஆனால் இதற்குச் சில மாதங்கள் எடுக்கும் எனத் தெரிவிக்கப்படுகிறது.மசகு எண்ணெயைப் பிரிகையடையச் செய்வதற்காக வளைகுடாவிலே ஏறத்தாழ 700,000 கலன்கள் இரசாயனப் பதார்த்தம் விசிறப்பட்டுள்ளது. அதேபோல் கசிவடையும் எண்ணெய்க் கிணற்றினுள்ளும் நேரடியாகச் சேர்க்கப்பட்டுள்ளது. ஐக்கிய அமெரிக்காவிலே எண்ணெயைப் பிரிகையடையச் செய்வதற்காக மிகவும் அதிகளவில் இரசாயனப் பதார்த்தம் பாவிக்கப் பட்ட சம்பவமாக இந்த மெக்சிக்கோ வளைகுடா எண்ணெய் கசிவு கருதப்படுகிறது. அத்துடன் வளைகுடாவின் ஏனைய எண்ணெய் அகழ்வுகளும் முற்றாக நிறுத்தப்பட்டுள்ளன.




இப்போது பாவிக்கும் இரசாயனப் பதார்த்தத்தைவிட நச்சுத் தன்மை குறைவாக இருக்கும் இரசாயனப் பதார்த்தத்தைப் பாவிக்குமாறு பெயொன்ட் பெற்றோலியக் கம்பனியை வொஷிங்டனின் சூழல் பாதுகாப்பு எச்சரித்துள்ளது.

இந்த இரசாயனப் பதார்த்தங்கள் நீர் மேற்பரப்புகளில் படிந்துள்ள எண்ணெய்ப் படைகளை அகற்றுவதன் மூலம் கடல் வாழ் உயிரினங்களைப் பாதுகாப்பதுடன் எண்ணெய் கசிவு கரையை அடைந்து விடாமலும் தடுக்கின்றன. ஆனால் மெக்சிக்கோ வளைகுடாவின் எண்ணெய்க் கசிவைப் பொறுத்த வரையில் இந்த முறைமையாலும் எண்ணெய்க் கசிவைக் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவர முடியவில்லை.

மெல்ல மெல்லக் கரையை அணுகிய மசகெண்ணைய்ப் படிவு கடற்கரைகளையும் கடற்கரைகளையொட்டிய சதுப்பு நிலங்களையும் பாழ்படுத்தத் தொடங்கிவிட்டது.

எண்ணெயையும் நீரையும் பகுத்து எண்ணெயை மட்டும் உறிஞ்சும் வகையிலான பஞ்சு பொருளொன்று கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது இது களியாலும் பிளாஸ்டிக்காலும் தயாரிக்கப்பட்டது. இந்தப் பதார்த்தம் வளைகுடாவின் எண்ணெய்க் கசிவை முழுமையாகக் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வருவதற்குப் போதுமானது. ஆனால் எவ்வளவு தூரம் நடைமுறைச் சாத்தியமானதென்பது சந்தேகத்துக்குரிய விடயமே!

சில நுண்ணுயிர்கள், இயற்கையாகவே பெற்றோலியத்தைப் பிரிகையடையச் செய்பவை. மரபுரிமை ரீதியாக வினைத்திறன் மிக்கனவாக மாற்றப்பட்ட இத்தகைய நுண்ணுயிரிகளை உருவாக்குவதில் பல நிறுவனங்கள் போட்டி போடுகின்றன. ஆனால் இத்தகைய உயிரினங்களை சமுத்திரங்களில் பரவ விடும் முறையின் வினைத்திறனும் இதுவரை அறியப்படவில்லை. ஏனெனில் அவை ஆய்வு கூடத்திலே நல்ல ஆரோக்கிய மான, நிறைந்த போசனையுடைய சூழலிலே வளர்க்கப்பட்டவை. சமுத்திரச் சூழலின் உவர்த்தன்மையும் குறை போசனையும் அவற்றை இறக்கச்செய்து விடலாமென எதிர்வுகூறப்படுகிறது.

இரசாயனப் பதார்த்தங்களைச் சேர்த்து கசிவடையும் எண்ணெயை எரிக்கும் செயற்றிட்டம் 1970 களில் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. நீர் மேற்பரப்பிலே சேரும் எண்ணெய் கசிவுப்படலம் ஒரு மி.மீ. முதல் 6 மி. மீ. வரை தடிப்பானதாகும். இம்முறைமை மூலம் நீர் மேற்பரப்பிலுள்ள இத்தகைய தடிப்பான எண்ணெய்ப் படையை வினைத்திறன் மிக்க முறையில் அகற்றமுடியுமென நம்பப்படுகிறது.
கசிந்து பெருக்கெடுக்கும்
மசகு எண்ணெய்


அலஸ்கா பகுதியில் 1989 ஆம் ஆண்டு ஒரு எண்ணெய்க் கசிவு ஏற்பட்டது. அங்கு கசிவடைந்த எண்ணெயை அகற்ற ஒருவகை நுண்ணுயிர் பாவிக்கப்பட்டது. ஆனால் அந்த முயற்சி பூரண வெற்றியை அளிக்கவில்லை. ஏனெனில் அலஸ்கா எண்ணெய்க் கசிவு ஏற்பட்ட பகுதி இருண்ட குளிர் வலயமாகும். ஆனால் மெக்சிக்கோ வளைகுடா அத்தகையதல்ல. அது உஷ்ணமான, சூரிய ஒளி நன்கு ஊடுருவக் கூடிய பகுதியாகும். இச்சூழல் அலஸ்காவின் சூழலுடன் ஒப்பிடுகையில், நுண்ணுயிர்கள் வளர்வதற்குச் சாதகமானது. ஆனால் எண்ணெய்க் கசிவு சமுத்திரப் படிவுகளுடன் கலந்துவிடுவதால் அதனை இம்முறையால் நீக்குவது சற்றுக் கடினமானது. ஏனெனில் சமுத்திரப் படிவுகளில் ஒட்சிசன் செறிவு மிகவும் குறைவாகக் காணப்படும். இந்த வகை நுண்ணுயிர்களோ? தாம் நன்கு சுவாசிக்கக் கூடிய சூழல் காணப்பட்டால் மட்டுமே தொழிற்படு நிலையில் இருக்கும். ஆகையால் சமுத்திரப் படிவுகளில் அவை மெதுவாகவே தொழிற்படும்.

கடந்த காலங்களில் வெவ்வேறு பகுதிகளில் ஏற்பட்ட சிறியளவிலான எண்ணெய்க் கசிவுகள், சமுத்திரப் படிவுகளில் 20 அடி ஆழத்திற்கு இன்னும் காணப்படுவதாக ஆய்வாளர்கள் தெரிவிக்கின்றனர்.

இந்த இயந்திர மேடையில் ஏற்பட்ட கசிவை, புனல் போன்ற அமைப்பு மூலமும் மெதேன் ஐதரைட் பளிங்குகள் மூலமும் கப்பல் ஒன்றிற்குள் சேகரிக்கும் முயற்சியும் மேற்கொள்ளப்பட்டது. ஆனால் அதுவும் தோல்வியிலேயே முடிந்தது.

இந்த முயற்சிகள் எவையுமே சாதாரணமானவையல்ல. அவற்றை மேற்கொள் வதற்கான செலவும் மிக அதிகமாகும். ஆரம்பத்தில் அமெரிக்க அரசினால் அச்செலவு பொறுப்பெடுக்கப்பட்டிருந்தது. ‘பெயொன்ட் பெட்ரோலியம்’ நிறுவனத்தால் தற்போது பொறுப்பெடுக்கப்பட்டுள்ளது.

எண்ணெய்க் கசிவினால் ஏற்பட்டுள்ள நட்டமே பல பில்லியன் டொலர்களைத் தாண்டியிருக்கும் நிலையில், அதனைக் கட்டுப்படுத்த ஏற்படும் செலவுகளும் அதனால் சூழலுக்கு ஏற்படும் பிரச்சினைகளும் கணக்கிடப்பட்டால் இன்னும் பல பில்லியன் டொலர்களாகும் எனவும் தெரிவிக்கப்படுகிறது-

மிகவேகமாகப் பரவி வரும் எண்ணெய்ப் படலத்தால் கடல் வாழ் உயிரினங்கள் பல அழிவடையும் அபாயத்தை எதிர்நோக்கியுள்ளன. அதுமட்டுமன்றி கடற்கரையோரங்களும் அவற்றையண்டிய சதுப்பு நிலங்களும் பாதிப்பை எதிர்நோக்குகின்றன. சதுப்பு நிலங்களுக்குள் எண்ணெய்க் கசிவு சென்று படியத் தொடங்கினால் மீட்சியே இல்லை என்பது ஆய்வாளர்களின் கருத்தாகும்.

பல கடல்வாழ் உரியங்களின் உறைவிடமாகவிருக்கும் சதுப்பு நிலங்கள் உயிர்களேயற்ற வலயங்களாக மாறினாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை எனக் கூறப்படுகிறது.

கடல்வாழ் உயிரினங்களான நண்டுகள் முதல் திமிங்கிலங்கள் வரை அச்சுறுத்தலுக் குள்ளாகியுள்ளன. இந்த நீர்ப்பரப்பில் மீன்பிடி தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது- உயிரினங்களும் மரங்கள் மற்றும் புற்களும் அழியத் தொடங்க, உயிர்ச்சமநிலை குலைக்கப்படும். அதனால் இயற்கை அனர்த்தங்கள் நிகழ்வதற்கான சாத்தியக் கூறுகளும் அதிகரிக்கின்றது. நிலைமை மேலும் மோசமடைந்தால் கடல் மட்டம் உயரலாம் எனவும் தீவிர புயல்கள் ஏற்படலாமெனவும் ஊகங்கள் தெரிவிக்கப்படுகின்றன.

உலகிலே வர்த்தக ரீதியாகப் பிடிக்கப்படும் மீன்களின் 1/3 பகுதி லூசியானாவின் கடற் பகுதியிலேயே பிடிக்கப்படுகிறது. அத்துடன் இந்தக் கடற் பிராந்தியத்திலே தான் உலகிலேயே அதிகளவான மட்டி உற்பத்தியாகிறது. அத்துடன் மெக்சிக்கோ வளை குடாவும் அதனை ஒட்டிய பகுதிகளும் சுற்றுலாத்துறைக்கும் எண்ணெய் அகழ்வுக்கும் பிரசித்தமானவை.

ஆனால் இன்று யாவுமே ஸ்தம்பித்துப் போயுள்ளன. சுற்றுலாத்துறை, மற்றும் பொருளாதாரத்தில் ஏற்பட்டு வரும் பின்னடைவுகளால் ஏற்படப் போகும் விளைவுகளும் சூழல் தொகுதிகளின் சமநிலைக் குலைவால் ஏற்படப் போகும் விளைவுகளும் கணக்கிடப்பட முடியாதனவாக மாறிவிட்டன

ஆழ்கடல் எண்ணெய்க் கிணறுகளில் கசிவு ஏற்படுவதற்கு மனிதர்களின் கவனயீனமே காரணம்.

இயந்திரங்களில் உருவாகும் சிறிய கோளாறுகளும், விஞ்ஞானிகள் மற்றும் பெயொன்ட் பெட்ரோலியம் நிறுவன உரிமையாளர்கள் மற்றும் ஊழியர்களின் கவனக் குறைவுமே மெக்சிக்கோ வளைகுடாவின் எண்ணெய்க் கசிவுக்குக் காரணமாகியுள்ளது. கடந்த காலங்களிலும் எண்ணெய்க் கசிவு ஏற்பட்டுள்ள போதிலும் இந்தச் சம்பவமே பேரழிவை ஏற்படுத்தும் பாரதூரமான எண்ணெய்க் கசிவாகக் கருதப்படுகிறது.

எண்ணெய் கசிவுச் சம்பவங்களைப் பொறுத்தவரையில், உருவாக்கப்பட்ட விளைவுகளிலிருந்து சூழலைப் பாதுகாப்பதை விட எண்ணெய்க் கசிவைக் கட்டுப்படுத் துவதே சிறந்த பொறிமுறையாகக் கருதப்படுகிறது. மெக்சிக்கோ வளைகுடா, எண்ணெய்க் கசிவைப் பொறுத்தவரையிலேயே, என்ன நடக்கப் போகிறது என்பதைப் பொறுத்திருந்து தான் பார்க்க வேண்டும்.

நாம் இலங்கையில் வசிப்பதால் அது எமக்குத் தேவையற்றவிடயம் என அலட்சியப்படுத்தவும் முடியாது. ஏனெனில், மெக்சிக்கோ வளைகுடா எண்ணெய்க் கசிவு ஏற்படுத்தப் போகும் உலகளாவிய மாற்றங்களில் நாங்களும் பாதிக்கப்படப் போவது உறுதி!